Jako dziecko uwielbiałam chodzić po drzewach, biegać za piłką. Nie bałam się upadku czy siniaków, bo wiedziałam, że tak jest najlepiej. Lubiłam wyzwania, nie pozwalałam, żeby ktokolwiek obraził mnie, wszedł poza granicę. Mówiłam to co myślałam, nie bałam się konsekwencji.
Teraz- mając 20 lat jestem trochę zdystansowana, nie okazuję wszystkich uczuć, ukrywam je. Początkowo ludzie odbierają mnie jako ułożoną, spokojną dziewczynę. Przy bliższym poznaniu odkrywają, że mam niespożyte pokłady energii, potrafię zarazić pozytywną energią. Przejmuję się, przejmuję się wieloma sprawami, kiedyś rozmyślałam nad każdym słowem, które ktoś do mnie powiedział. Wiele razy dostałam nauczkę, żeby nie dawać od siebie wszystkiego, bo zostanie się z niczym. Zapamiętałam, przeżyłam, teraz wykorzystuję w praktyce.
Chciałabym przeżyć mnóstwo przygód, nie żałować podjętych decyzji, być dumną z tego co osiągnę w życiu. Chciałabym przeżyć niesamowity romans, spędzić życie z kimś kto będzie mnie akceptował taką jaka jestem. Z wszystkimi wadami, wahaniami nastroju i lekką niepewnością co do przyszłości.
Bo na tym polega miłość, żeby akceptować kogoś w całości takim jaki jest. Ludzie rzadko się zmieniają, rzadko zmieniają swoje nawyki i przyzwyczajenia. Dlatego ważne jest, aby dobre poznać osobę- jej uzależnienia, myśli. Jak się zachowuje rano, w nocy, w złości i na imprezach. Trzeba dowiedzieć się czy na pewno mu zależy, czy stawia Cię przed swoimi kolegami, przyzwyczajeniami. Ile poświęci i ile zrobi, żeby być z Tobą.
Wiele ludzi szuka ideałów, ale takowe nie istnieją. Ludzie mają wady, nikt nie jest doskonały. Każdy ma jakąś przeszłość i należy ją zaakceptować. Szukają ideałów, jednak zapominają, żeby najpierw być dobrą osobą. Należy zacząć od siebie, pokochać siebie, zaakceptować swoje ciało i osobowość. Starać się poprawić, być jak najlepszym. Bądź silny, ale nie nieuprzejmy. Bądź miły, ale nie słaby. Bądź pokorny, ale nie bojaźliwy. Bądź dumny, ale nie arogancki.
Życie jest krótkie, ulotne. Wiele chwil umyka nam między palcami i mimo wszelkich starań, nie można zrobić nic, żeby je zatrzymać. Dlatego warto znaleźć kogoś kto będzie Cię traktować dobrze, doceni Cię. Po porażce należy się pozbierać, wstać i spróbować jeszcze raz. Pokazać na co nas stać. Życie jest za krótkie, żeby przejmować się każdą porażką, każdą utraconą osobą. Trzeba brać z życia to co się chce, pełnymi garściami. Doceń to co masz, każdą chwilę, pierwszy pocałunek i każdy z osobna, swoją rodzinę i przyjaciół. Nie zadowalaj się półśrodkami. Myśl co mówisz, mów co myślisz.
Chcesz ładną sylwetkę? Ćwicz, jedz regularnie, pij wodę, wysypiaj się.
Chcesz dostać się na studia? Ucz się, zdaj testy.
Chcesz podróżować? Znajdź kompana, uzbieraj pieniądze, weź potrzebne rzeczy i jedź.
Uwierz w siebie i swoje możliwości. Wróć myślami do swojego dzieciństwa- przypomnij sobie jaki wtedy byłeś.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz