wero.
Całe życie żyjemy dla innych, zamiast skoncentrować się na sobie. Całe życie próbujemy zaimponować osobom trzecim, zamiast spełniać swoje marzenia i cele, rozwijać się. Kiedy coś mamy, to nie doceniamy tego, lecz jeżeli utracimy tą rzecz, to nagle mamy wyrzuty sumienia. Nie potrafimy cieszyć się z małych rzeczy, docenić chwili, czy pochwalić koleżankę, nie mówiąc już o skomplementowaniu nieznajomej. U obcych widzimy tylko wady, mamy klapki na oczach i nie widzimy pozytywnych cech. Nikt nie jest idealny, każdy ma jakieś problemy, każdy ma jakieś niedociągnięcia, jakieś wady. Jedyne za czym gonimy to pieniądz, kariera zapominając o tym co najważniejsze- o rodzinie, o rozwijaniu własnych cech, dążeniu do perfekcji.
Człowiek jest niesamowitą istotą, która potrafi sprawić ogromną krzywdę drugiej osobie, właściwie bez powodu. Powinniśmy doceniać siebie nawzajem, komplementować się, widziec pozytywne cechy, poznawać się. Jednak z drugiej strony, tylko my sobie znajdujemy kompleksy i toniemy w nich, pozwalamy, aby to one zawładnęły naszą psychiką, zamiast zaakceptować siebie, bądź zmienić to co nam nie odpowiada. Czemu uwierzymy krytyce ze strony drugiej osoby czy komplementom? Co zapamiętamy na dłużej- słowa wypowiedziane pod wpływem impulsu, których tak na prawdę nie chciało się powiedzieć, czy szczerej rozmowie, gdzie jesteśmy chwaleni? Myślę, że większość osób uwierzyłoby tym negatywom.
A wystarczy tak niewiele żeby zmienić swoje myślenie. Na prawdę. Wystarczy chcieć, a wiem też, że w dzisiejszej dobie internetu i wygody mało rzeczy się chce. Ogarnia nas ogromne lenistwo, które niedługo przybierze formę patologii. Uwierz w siebie, zmień siebie jak Ci coś nie odpowiada. Nie pozwól sobie na oczernianie siebie. Mów do siebie pozytywnie. Bądź optymistą. To tak niewiele, a sprawi bardzo dużo.
Enjoy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz